Geschiedenis
Na de beeldenstorm in 1572 werden de Gorcumse Rooms-Katholieken verdreven uit de Grote Kerk. Omdat de openbare uitoefening van de katholieke eredienst niet meer was toegestaan, moest men gaan kerken op geheime plaatsen, in de zg. schuilkerken.
Een daarvan was een klein huis achter een wat groter huis, in de volksmond “Dit is in Abrahams schoot” genaamd. Dit kleine huis was, behalve naar de Langendijk, ook verbonden met ”Het Tinnen Koelvat” een monumentaal pand aan de Molenstraat. Zodoende ontstond er een mogelijke vluchtweg, mocht er een inval komen. Heden ten dage is het nog steeds mogelijk om via de achteruitgang in de Weessteeg te komen.
In 1669 werd het huisje uitgebouwd tot een echte, zij het nog steeds geheime, kerk. Het kerkgebouw werd inmiddels gedoogd op voorwaarde dat het gebouw van buitenaf niet op een kerk leek. De reden dus waarom er geen torentje en geen klok te vinden is. Wat tegenwoordig wel te zien is dat er op het dak een vergulde zwaan geplaatst is.
De zwaan is een symbool voor elke Lutherse kerk.
Na de scheuring in de RK kerk werd het gebruikt door de Oud-Katholieken. In 1814 werd Gorinchem belegerd door de Pruisische troepen en kreeg het kerkgebouwtje van de Lutheranen aan de Havendijk een voltreffer te verduren. De Oud Katholieken vertrokken naar Dordrecht en verkochten hun schuilkerkje in 1816 aan de Lutheranen. De aanschaf en inrichting van het gebouw was kostbaar, er bleef weinig geld over voor de noodzakelijke, algehele herstel.
In 1951 heeft er een grootscheepse restauratie plaatsgevonden en in 1988-1989 is de kerk wederom gerestaureerd. Architectenbureau Mazzola Partners nam het karwei op zich en aannemersbedrijf Huib Phielix zorgde voor de uitvoering. De Lutherse gemeente heeft veel te danken aan Stichting Stadsherstel, de gemeente Gorinchem en de talloze vrijwilligers.
Niet voor niets is dit unieke kerkje op de lijst van Rijksmonumenten terecht gekomen.
